woensdag 31 december 2014

gevilte sloffen

Voor we afscheid nemen van 2014 
kan ik nog net mijn laatste Affo laten zien :-).

Heerlijk warme gevilte sloffen !!!!!!!!!!!!!!

Patroon van Drops.
Het handige van dit patroon was dat het gebruikte garen Drops Big Delight was.
En daar had ik nog wel e.e.a. van liggen ;-))

Dat was nl uiteindelijk toch wat minder grooooot geworden, dus had ik een paar bollen over.
En die gaan natuurlijk niet terug; neee, die liggen te wachten op nieuwe inspiratie.
Je zal toch geen wol hebben :-)!!

Dus nu gauw aan de slag:
breien met naalden nr 6.
Dat ging snel genoeg.
Maar toen kreeg ik toch een lichte aanval van het 2e-sok-syndroom.
(het lukt ook nog niet om de 2e "bloem-muts" af te maken).
Heb intussen 1 polswarmer voor mijn zus gehaakt.

Al met al, die nrs 2 vragen toch gewoon om werk-discipline.
En het niet doen ....... dat is ZONDE: verspilling van de tijd en het materiaal dat in de 1e zit.

Aldus mezelf stevig toegesproken en weer aan de slag.
Gelukkig kan ik dit breien combineren met tv kijken of lezen.
Alleen saaaaaaie rechte ribbels.

Maar goed, dan heb je wel dit :-D
(Beetje opgeleukt met de zwarte Nepal. Randjes ingebreid, opgehaakt en omgehaakt).

En dan het leuke: VILTEN  Yeah!!!!
Op 40 graden; na 1 keer nog niet stevig genoeg. 
Dus 2e keer. Weer op 40 graden, want de maat was al redelijk zoals hij moest worden.
Te veel krimp wilde ik niet riskeren.

(De gevilte tas die ik in september maakte, had ik de 2e keer op 60 graden gewassen, dat is heel stevig vilt geworden, maar ook behoorlijk veel kleiner) 

En hier het resultaat 

En de maat is goed nu

Alleeeeeennnn ......
het zijn meer dikke sokken, dan sloffen.

Ik wil een zooltje!
In mijn voorraad leer een mooi stuk zwart gevonden
een restje styrofoam er bij
en weer aan de slag



Leer kun je goed naaien op de naaimachine
(jaren geleden heb ik wel jassen e.d. gemaakt van leer :-), vandaar de resten).
Dus het zooltje was zo klaar.
Sierstikseltje en toen met de hand aan de slof zetten.

Tadaaaah



Met warme voeten het nieuwe jaar in :-))))))))))))).


VOOR IEDEREEN

HELE FIJNE JAARWISSELING
EN
EEN GEZOND, VROLIJK EN WOLLIG 2015!!!


Lieve groet, Nelleke







maandag 22 december 2014

Familie-weekend en mooie patronen van Heidi May

Allereerst wil ik graag alle blogvrienden bedanken voor de lieve en begripvolle reacties op mijn vorige blogpost.
Het deed me enorm goed om de warmte van blogland zo weer te voelen.

Inmiddels is de melancholie weer wat afgezwakt gelukkig.
Het alles opschrijven was een goede start
en een heerlijk weekend weg geeft ook weer een lekker duwtje :-))).
Plezier hebben met zonen en schoondochters,
nichtjes die elkaar zelden zien, samen zien rennen,
een stralende peuter die eindeloos wil "pelen"..
Heerlijk!!











Dus hier eens een keertje een inkijk in ons familieleven :-).

Ook leuk dat mijn ouders, die niet zo heel ver daar vandaan wonen,  konden komen om met ons mee te genieten van het dinerbuffet.

Die paar uren waren voor hen ook lang genoeg (mijn moeder bijna 90 en mijn vader 86). Maar genieten deden ze wel :-).

En dat wij genoten mag duidelijk zijn :-))))))))!!!


En zagen jullie op de foto's het mooie gehaakte vest van Isis??
licht grijs?
Halflang?
Dat heb ik gehaakt naar weer een patroon van heidi-may!
Zulke enige ontwerpen heeft ze.
Vooral voor kinderen/meisjes!
Dit is de cairbre-cardigan
Hier nog wat foto's van alleen het vest:

(Dat wil zeggen zonder kind :-D)

Ik heb ook nog iets gebreid naar een ontwerp van haar: de riyan-cloche, voor Maya
Mooi de 2 grijzen van de vesten gecombineerd.

Nu verder met muts nr 2, voor Yael :-))).
En best wel blij dat ik nu rustiger de tijd heb voor deze dingen!


Fijne Kerstdagen!

Groetjes, Nelleke









woensdag 17 december 2014

Rare week

Deze week
van zaterdag 13 december 
tot en met zaterdag 20 december
is er één met vele emoties.

Te beginnen met de 13e
onze trouwdag
Nu een jubileum:
40 jaar !


Toen we elkaar leerden kennen woonde mijn man in Amsterdam en ik (bezig met de opleiding voor operatie-assistente) op kamers bij het Diakonessenhuis in Groningen.

Dus samen onder 1 dak ging sowieso gepaard met verhuizen.
Dus 1 van onze eerste compromissen was:
niet de randstad
niet het (verre) noorden
maar het midden van het land om te wonen :-).

Dat betekende dat ik ook een nieuwe werkplek moest zoeken.
Dat werd het Elizabeth ziekenhuis in Amersfoort: per 01-01-1975.

Daar heb ik met veel (meer dan in Groningen ;-))) plezier gewerkt.
Tot in 1979 mijn 1e zoon werd geboren.
0-uren contracten bestonden nog niet en bovendien was er een overschot aan operatie-assistenten, dus stortte ik me vol overgave op het thuismoeder zijn.
 Tot we 3 zonen hadden en ik al 8 jaar thuis was.
Met de jongste ook naar de basisschool kon ik weer terug naar mijn werk.

In hetzelfde ziekenhuis was een vacature
en zo ging ik als herintreder weer aan de slag.
01-01-1987 begon mijn 2e werkperiode.

Een geweldig boeiende tijd op mijn vakgebied waarin ik veel vernieuwingen heb zien komen en oudere overtuigingen en behandelmethodes heb zien verdwijnen.
Voor mij veel uitdagingen in het vakkennerschap voor bepaalde specialismes.

Met als klap op de vuurpijl
de komst van de DaVinci operatie robot 4 jaar geleden,
waarvoor ik (ondanks dat ik "al"  58 jaar was)
opgeleid mocht worden met een paar collega's, in Straatsburg.

Ook voor de robotchirurgie heb ik als vakkenner gewerkt.
Met veel liefde en toewijding.
Dedicated teams noemen ze dat :-).

En deze week heb ik dat voor het laatst gedaan.
Dinsdag:




En woensdag was mijn allerlaatste werkdag:


De laatste keer dat mijn naam op een operatie-formulier staat.

En dat was behoorlijk heftig.
Meer dan ik had verwacht eigenlijk.
Ik was er tenslotte al maanden "mee bezig".

Maar hoe belangrijk dit werk en deze afgesloten bijzondere wereld voor mij is, kwam gisteren plots heel erg binnen.

Dus nu zit ik een beetje bij te komen ;-)
Met fibromyalgie-pijnen in mijn been en knie
(het is zoooo goed dat ik gestopt ben)
en een ontstoken oog, dus ik huil sowieso al vandaag :-)).

En de lichtpuntjes van alle fijne dingen thuis:
een man die me opvangt
kleinkinderen die me doen lachen
en de lichtjes in de boom

En dan morgen vertrekken we voor een weekend Huttenheugte om met kinderen en kleinkinderen onze trouwdag te vieren.

Het komt wel goed allemaal
ik heb meer dan genoeg hobby's
en geniet van heel veel dingen

Alleen nog even loslaten.

Liefs, Nelleke



maandag 15 december 2014

dilemma

Ja, ik zit met een dilemma.

Een paar weken geleden liet ik hier de mutscol zien die ik maakte voor mijn kleindochter.
Inclusief de app-woordenwisseling die ik had met mijn collega over het patroon.

In het kort kwam het hier op neer:
deze colmuts of mutscol was plotseling in afbeeldingen op internet heel populair geworden.
Een simpel patroon,
maar daar gaat het niet om.
Het gaat om het originele idee.

De creativiteit!!!

En dat is van HEIDI MAY! Hier op ravelry
Al bijna 500 keer gemaakt!!

Ik heb het patroon gekocht, want dat verdient de ontwerpster.
En op fb ook nog eens de tip gegeven.

Nu biedt vandaag een heel creatieve medeblogster het patroon (met alleen andere oren) in haar Etsyshop te koop aan.
Is dit nu wel of niet OK?

Moet ik met opgeheven vingertje haar op de vingers tikken??
Ik weet het niet.
Wat vinden jullie??

Groetjes, Nelleke

zondag 7 december 2014

Groooot haakproject KLAAAAARRRRRRRR !!!!

YES !!!

Hij is af: ik heb hem nu aan/om :-))).

Nog net gered van dat vreselijke lot
wat niet zo onwaarschijnlijk meer was:
UFO !!!

En dat dankzij jellina .
Begin deze week liet zij haar prachtige gehaakte poncho zien.
(Er was trouwens voor mij een nogal verwarrend iets bij deze blogpost van Jellina:
nadat ik zelf had gereageerd las ik de andere reacties nog eens door
en
huh ????
daar stond ik al met een reactie.
Huh  ???
Nou had deze Nelleke het over door haar al gehaakte dekens en dat is natuurlijk dan geen reactie van mij :-)
Heb nog nooit voldoende doorzettingsvermogen gehad om een deken te maken.)

Terug naar het onderwerp ;-)
Jellina had ook een tekeningetje van hoe de poncho er qua enkele lap uitzag.
En toen 
ging bij mij een lichtje branden:
meteen naar mijn hobbykamer, waar grooooot haakproject halverwege de UFO-kast lag.
(Hij was dus al een tijdje uit het oog).
Maar niet uit het hart.
Zover was ik dus, 
wat nog moest gebeuren was:
kabels breien voor anderhalve zijkant en de gesplitste kabel voor middenvoor afmaken.
En dan nog alles omhaken met de basiskleur en dan de zwarte balletjesrand.
Grrrrrrrr !!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik zat toch zoooo tegen die meters kabels breien aan te hikken.
Daar probeerde ik al wat anders voor te bedenken, maar er kwam niets leuks bij me op.

Vandaar die verhuizing naar de voor-UFO-wachtplek :-).

En toen was daar dus de tekening van Jellina.
Ik alles te voorschijn gehaald
E.e.a. wat gerangschikt
stukje van de ene zijkant kabel afgeknipt en met haaknaald "afgehecht".
Stukken gesplitste kabel van brede stuk dubbele kabel afgeknipt en aan elkaar gezet
met de Kitchener stitch YEAH!!
Wat extra driehoekjes in de grote lappen  gehaakt en toen in elkaar genaaid!
TADAAAHHH       PONCHO!!!!
Dankzij de vorm van de infinity-wrap achten heb ik bij de middelste bij de halsopening van de poncho een mooi om te slaan kraagrandje ;-).
Dus hier, in volle glorie:
mijn poncho




Zoals je ziet kan ik hem op allerlei manieren draaien als ik hem draag :-D!!

Hier nog 2 detail-foto's


Ik hou van de combi van haken en breien :-))))!

Nou als je het nog niet door had: ik ben helemaal blij met mijn poncho!

Technische details:
Patroon haakwerk: infinity-wrap
Garen: Drops Big Delight kleur Atlantis
Drops Nepal kleur: zwart
Haaknaald: 6 mm, en 5,5 mm
Breinaald: 6 mm.

Heerlijk warme groetjes ;-),
Nelleke